Önceden Ordu'nun ne kadar güzel olduğunu duymuş olsam da Boztepe'sinden öte çok bir bilgim yoktu. Zaten görünüşe göre, hiçbir yerini bilmeseniz de illa bir Boztepe'si var Karadeniz şehirlerinin.
Yoldan gelmişiz karnımız aç ve kalacak yerimiz henüz yok.
Nedense Ordu'da öğretmenevi'nde kalırız diye planlamıştım. Bildiğimden de değil hani, uygundur diye düşündüm, bir gece alt tarafı, akşam kafamızı koyacak yer olsa yeter hesabı. Gittik öğretmenevine, oda yok dediler, biz nasıl olur dedik, bir tanecik bile odanız olmaz mı. Yok demişler hazır, arkanı dön git, niye ısrar edersin...Yok biz illa oda isteriz dedik, tamam bir odamız varmış dediler ve tabii biz pek sevindik.
Ben acıkınca gözüm hiçbir şey görmez, derdim bir an önce odaya çantaları atıp yemeğe gitmek. Öyle olunca çantaları bırakıp göz ucuyla bile odaya bakmadan çıktık...
Hemen yakındaki Derin Balık lokantasına gittik. Artık açlıktan mıdır yoksa lezzetinden midir çok beğendim. Sonra ver elini Boztepe.
Daha yeni, 2011'de hizmete açılmış teleferikle dik yamacı tırmanarak Boztepe'ye çıktık. Hem teleferikle çıkarken görünen hem de tepedeki manzara harikaydı, bayıldım.
Tepede bir kaç cafe ve restoran vardı.
Ve bir de yamaç paraşütü kalkış pisti.
Cafe'lerden birine geçip çaylarımız eşliğinde güneşi batırıp dolunay'ı çıkardık.
Manzaraya doyduktan sonra gerisin geri teleferikle aşağıya indik. Şehir merkezini gezdik. Açık hava sinema festivali varmış, ortasından kaynayıp Uzun Hikaye filmini seyrettik. Saat iyice geç olup uykumuz da gelince odaya gidip yatalım dedik.
Ama odaya gidince uykumuz kaçtı!
Ne kadar bahtsız bir oda anlatamam. Pencereler aralık, püfür püfür, bütün toz toprak odanın içine toplanmış, karşı çatıya yerleşmiş çenesi düşük yüzlerce martı da cabası. Bu pis, buz gibi odada martı çığlıkları eşliğinde sabahı ettik.
Gün ağarır ağarmaz kendimizi dışarı attık.
Deniz kenarına gittik. Güneş çıkmıştı; etrafta yürüyüş yapan, koşan insanlar ve serserilik yapan birkaç köpek vardı. Sahil sessiz, sakin, çok huzurluydu...
Biz de sahil boyunca yürüdük. Bu sırada İkizevler otelinin önünden geçtik. Aslında gelmeden burayla ilgili iyi yorumlar okumuştum, neden burada kalmadıysak, dışından da güzel gözüküyormuş, bir dahaki gelişimize burayı not ettim.
Sabah gezintimizden sonra güzel Ordu'dan ayrılıp Samsun'a gitmek üzere otogara yürüdük.
Otogara girer girmez şaşkın bakışımızdan mıdır bilmem hemen birileri tepemizde bitip otobüs bileti satmaya çalıştı (Trabzon otogarda da aynı hengame olmuştu). En sonunda hemen kalkan birine tav olduk.
Atladık otobüse, üç saat sonra Samsun...